یادداشت-یحیی نیکدل
استان خراسان شمالی هجدهمین سال خود را با دهمین یا به قولی یازدهمین استاندار در حال سپری کردن است. خوشبختانه دیگر از القابی چون جدید التاسیس و نوپا فاصله گرفته است اما همچنان محرومیت و کمتر توسعهیافته بخش لاینفک از نام این استان است. این درصورتیکه است که بنا به فرموده مقام معظم رهبری در 19 مهرماه 1391 این استان با پتانسیلهایی که دارد میتواند جزو 10 استان برتر کشور باشد.
نمیدانم من بیجهت حساسم یا اینکه شانس و اقبال استانمان اینگونه است که تغییرات مکرر مدیران در فصل بودجهریزی بوده است.
چند سال پیش که با صداوسیما همکاری داشتم معمولاً در فصل بودجهریزی با نمایندگان محترم مجلس و برخی کارشناسان و ... در برنامههای زنده ارتباط گرفته و سعی میکردم توجه همگان را به این مهم جلب نمایم تا از برنامه اجرایی دولت برای سال مالی پیش رو غافل نشوند و در چندین نوبت نیز با نوشتن مقاله تحت عنوان: «بودجه سال درراه است از آن غافل نشویم» و انتشار آن در مطبوعات محلی بر این موضوع تأکید میکردم.
خوانندگان محترم استحضار دارند که همهساله معمولاً بخشنامه بودجه سال بعد، در مردادماه سال قبل به دستگاههای اجرایی ابلاغ و دولت مکلف است به انجام کار کارشناسی و گرفتن نظرات دستگاههای مختلف لایحه بودجه سال بعد را تنظیم و تا پانزدهم آبانماه تقدیم مجلس نماید تا مجلس بتواند قبل از پایان سال برنامه مالی دولت را برای سال پیش رو تصویب و در قالب قانون بودجه جهت اجرا به دولت ابلاغ نماید وگرنه کشور باید با بودجههای یک دوازدهم و دو دوازدهم و ... اداره شود.
متأسفانه نمیدانم چرا استان خراسان شمالی در تغییر مدیریتهای ارشد استان رکورددار است و تأسفبارتر آنکه تا آنجایی که بنده بهخاطر دارم همه این تغییر مدیریتها و حواشی قبل و بعد آن دقیقاً در فصل بودجهریزی سالهای مختلف بوده است!
مدتی است که تغییر یا عدمتغییر استاندار بر سر زبانهاست و افراد و گروههای مختلف بدون توجه به این شرایط زمانی، به دنبال طرح گزینههای موردنظر خود هستند. آسیب ایجاد چنین فضایی این است که مدیران فعلی انگیزه و علاقهای برای پیگیری امور ندارند و به همین خاطر کمتر به دنبال جذب اعتباراتی هستند که قرار است مدیر بعدی از آنها بهره بگیرد! بهطور طبیعی بعد از انتصاب استاندار نوبت به مدیران ارشد سایر دستگاهها میرسد و تنها چیزی که دراینبین مورد غفلت واقع میشود موضوع بودجه و برنامهریزی برای سال بعد است.
بهخوبی به خاطر دارم دریکی از همان سالها در یک برنامه رادیویی ارتباط مستقیم داشتیم با نماینده وقت فاروج و قوچان، ایشان که در دو حوزه قوچان و فاروج و در دو استان مختلف نمایندگی مردم را بر عهده داشت بهصراحت میگفت: الآن که فصل بودجه است مدیران دستگاههای اجرایی خراسان رضوی از مدتها قبل پاشنه درب دفتر ما را از جا درآوردهاند اما دریغ از یک تماس از طرف مدیران دستگاههای اجرایی خراسان شمالی!!!!! این دقیقاً همان زمانی بود که مدیران استان خراسان شمالی دغدغه ماندن یا رفتن را داشتند.
بههرحال صرفنظر از اینکه چه کسی (چه بومی و چه غیربومی) انتخاب شود، اینجانب بهعنوان کارشناس ارشد توسعه اقتصادی و برنامهریزی و کسی که مهر و مومها بودجهریزی دولتی را در دانشگاههای مختلف تدریس کردم یقین دارم، ایجاد چنین فضایی در فصل بودجهریزی، برای استان آتشی میافروزد که نه تنها آبی از آن برای استان ما گرم نخواهد شد که دود آن به چشم همه مردم میرود.
متاسفانه در چند ماه اخیر آنچه در فضای مجازی نیز شاهد آن بودیم موضوع مربوط به بومی بودن یا نبودن استاندار و مطرح کردن گزینههای مورد نظر گروهها و نقد و بعضاً تخریب سایر گزینهها و به ویژه گزینههای بومی بوده و کمتر کسی به اهمیت شناخت و مدیریت زمان توجه داشته است.
اینجانب به عنوان یک هم استانی و کسی که دل در گرو استان دارد، ضمن احترام به همه گزینههای مطرح بومی و غیربومی و طرفداران آنها، اعتقاد قلبی دارم در شرایط برابر، انتخاب گزینههای بومی با در نظر گرفتن شاخصهای توانمندی و تجربه و تخصص قطعاً به نفع استان است چرا که نسبت به استان و افراد و گروههای مؤثر شناخت و اشراف دارند و نیازی ندارند زمانی را صرف این شناخت کنند و بحمدالله استان خراسان شمالی درزمینهٔ نیروهای توانمند هیچ کمبود و محدودیتی ندارد اما نباید تعصب غیر منطقی به این موضوع داشته باشیم.
منطق آن است که بجای اصرار بر تحمیل گزینه مورد نظر خود و احیاناً تخریب سایر گزینههای بومی یا غیربومی، از ریاست محترم جمهوری بخواهیم که هرچه زودتر در این مورد تصمیم بگیرند و اجازه ندهند استان بیش از این متضرر این بلاتکلیفی گردد. باشد تا در سایه این توجهات در آینده شاهد استانی برخوردار باشیم. پاینده باشید
دکتری کسبوکار و کارشناس ارشد توسعه اقتصادی و برنامهریزی