به گزارش اترک، این مجموعه با هدف افزایش توان تولید و برآورده ساختن نیازهای مشتریان داخلی و خارجی، عملیات اجرایی خط دوم کارخانه با ظرفیت اسمی 3300 تن در روز را سال 1383 آغاز کرد که در اسفند ماه سال 1387 به بهره برداری رسید.
اما این، تمام ماجرا نیست. این کارخانه در مجاورت روستای سیساب قرار دارد و اهالی این روستا گلایههای بسیاری نسبت به مدیران این مجموعه دارند.
آلودگی هوا، آلودگی صوتی، از بین رفتن مراتع و کشاورزی بخشی از گلایههای این مردم است که به امید اشتغال جوانانشان، با آنها ساخته و کنار آمدهاند اما اکنون صدایشان از آنچه که به آن «تبعیض در به کارگیری نیروها» و «عدم استفاده از جوانان بومی منطقه» با مدارک تحصیلی مختلف یاد میکنند، در آمده است.
یکی از اهالی روستای سیساب در گفت و گو با اترک با اشاره به مشکلات این روستا میگوید: معدن شرکت سیمان متعلق به سیساب است اما سهم ما از آن فقط انفجار، ترک منازل و آلودگی هواست.
او با بیان اینکه گرد و غبار و آلودگی فعالیتهای این شرکت از بامداد در منازل مشاهده میشود میافزاید: در مقابل، آنها پاسخگوی درخواست اشتغال ما نیستند. یعنی علی رغم اینکه فرصت «اشتغال» در مجاورت روستای ما قرار دارد اما جوانان ما بیکارند.
یکی دیگر از اهالی این روستا با اشاره به اینکه هر بار به این شرکت مراجعه کردهایم اما مارا تحویل نگرفتهاند، اضافه میکند: به ما می گویند ماشینهای سنگین بیاورید؛ خب مگر وسع ما به خرید ماشین میرسد که بخریم؟
یکی دیگر از اهالی این روستا میگوید: مراتع ما با فعالیت این مجتمع از بین رفته و به کشاورزی ما خسارت وارد شده است. در حال حاضر فقط میتوانیم یونجه بکاریم و خبری از صیفی جات نیست. عدم کمک آنها به ما در نهایت سبب افزایش آسیبهای اجتماعی میشود.
یکی دیگر از اهالی تاکید میکند: رئیس امور اداری میگوید حق بومی گری را دادهایم؛ اما سؤال این است که این حق کجاست؟ تعداد بیکاران رو به افرایش است و جوانان ما مجبور هستند به شهرهای اطراف بروند. در صورتی که شرکت سیمان در مجاورت ما قرار دارد اما از شهرها و مناطق دورتر از ما به اینجا میآیند اما توفیقی برای ما ندارد.
یکی از اهالی که کلنگ زنی مجتمع سیمان را به یاد دارد میافزاید: هنگام کلنگ زنی گفته بودند که قطعا از این روستا افرادی را جذب میکنیم اما تا امروز این اتفاق نیفتاده و جوانان ما بیکار هستند.
وی با بیان اینکه فرزندان ما ما باید در اولویت باشند میگوید: آنها حتی کارگر ساده و راننده پایه دو را نیز از ما نمیگیرند.
یکی دیگر میافزاید: از مدیران و سهام داران میخواهیم جوانان این روستا را برای اشتغال به کار گمارند نه آنکه هرکسی رئیس شد با پارتی بازی فقط از حومه خودشان استخدام کنند.
دهیار سیساب از بی عدالتی میگوید
دهیارروستای سیساب از توابع بخش گرمخان شهرستان بجنورد از عدم جذب نیروی کار بومی در صنایع محلی انتقاد کرده و میگوید: بعد از سالها پیگیری برای جذب بومیها هیچ کاری انجام نشده است.
حسن مهوشی (دهیار روستای سیساب از توابع بخش گرمخان شهرستان بجنورد) در گفت و گو با اترک، در ارتباط با اشتغال جوانان بیکار منطقه میافزاید: کارخانه سیمان و شهرک صنعتی شماره سه بجنورد در مجاورت روستای «سیساب» کیلومتر ۳۵ محور بجنورد واقع شده اما اهالی و جوانان بومی این روستای و سایر روستاهای منطقه جذب این کارخانهها نمیشوند.
او با بیان اینکه قانون، اولویت حق کار را به مردم بومی میدهد، تاکید میکند: وقتی مردم سیساب و روستاهای اطراف منطقه بیشترین آسیبها را از وجود صنعتی در پیرامونی خود میبینند، چرا نباید از مزیتهای وجود آن صنعت در منطقهٔ خود استفاده کنند. در عین حال مردمی که در جوار صنایعی زندگی میکنند و به دلیل آلایندههای صنعتی بیشترین آسیب را میبینند، چرا باید حقشان ضایع شود؟
مهوشی میافزاید: ساکنان قدیمی روستای سیساب و اطراف آن بیشتر کارگر و کشاورز هستند و جوانان جویای کار و تحصیلکرده زیادی نیز وجود دارند که هیچکدام امکان جذب و کار در این واحدها را ندارند.
وی با بیان اینکه بیکاران به جد خواستار این هستند که در صنایع محل سکونت خود شاغل شوند، میگوید: اولویت اشتغال در صنایع بزرگ مثل سیمان بجنورد، بایستی جوانان بومی محلی باشد. در شرایطی که ما در سیساب و سایر روستاها همجوار جوان بیکار داریم، چرا از نیروهای غیربومی برای اشتغال در سیمان و شهرک صنعتی بجنورد استفاده میشود؟
او با بیان اینکه جوانان بیکار منطقه نسبت به بکارگیری نیروهای غیربومی در سیمان بجنورد و شهرک صنعتی شماره سه اعتراض دارند، ادامه میدهد: این عادلانه نیست که از شهرهای دیگر برای کار به سیساب و سایر روستاهای اطراف بیایند ولی جوانان ماهر و تحصیلکردهٔ این روستا که منابع کشاورزی و دامداری خود را با راهاندازی این کارخانه از دست دادهاند، بیکار باشند.
مهوشی میافزاید: جدا از مسئله بیکاری جوانان، خروج گرد و غبار غلیظ از دودکش این کارخانه موجب آلودگی هوای منطقه شده که علاوه بر بروز بیماری تنفسی برای ساکنان منطقه، ساکنان روستا در زمینه کشت و زرع دچار مشکل شدهاند.
به گفته وی، افزون بر دود غلیظی که از دودکش کارخانه بلند شده و آسمان این منطقه را تیره و تار میکند، بعضاً گرد و غبار ناشی از انفجارات معادن در اطراف کارخانه سیمان نیز مزید بر علت میشود.
وی میگوید: سر و صدای دستگاهها در حین کار، صدای انفجار و گرد و غبار ناشی از آن عملاً آسایش را از روستاییان این نواحی سلب کرده است.
دهیار روستای سیساب با بیان اینکه تاکنون چندین بار مشکلات ناشی از آلودگی و شکایت اهالی منطقه به مسئولان منعکس شده، گلایه میکند: تا کی باید مردم رنج دیده سیساب و سایر روستاهای منطقه شاهد بیعدالتی، تبعیض و محرومیت باشند؟ چرا مسئولان و نمایندگان مجلس استان به فکر مردم نیستند؟
به گزارش اترک، مسئوليت اجتماعي، مجموعه وظايف و تعهداتي است كه سازمان بايستي در جهت حفظ، مراقبت و كمك به جامعه اي كه در آن فعاليت مي كند، انجام دهد.
این موضوع در صنایع بزرگ با توجه به آسیب های ذاتی که به مناطق اطراف خود وارد می کنند و از سودی سرشار بهره مند هستند، بیش از سایر مجموعه ها اهمیت دارد.
موضوع مسئولیت های اجتماعی از گذشته در خراسان شمالی مورد چالش قرار داشت و عدم اجرای آن، چند سالی هست که مورد انتقاد مسئولان و مردم قرار گرفته است.
انتظار می رود نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی و مدیران ارشد استان در این برهه زمانی که «اشتغال» از ویژگی بیشتری برخوردار بوده و به چالشی برای مردم تبدیل شده، بیش از گذشته برای اجرای مسئولیت های اجتماعی ورود داشته باشند.