کارانه پرستاران یا پاداش شهرداران ؟
اترک: چند ماهی است که کرونا در زندگی مردم بساط انداخته و در این بین بیشترین آسیب متوجه سلامت پرستاران است.
به گزارش اترک، افزایش موج ابتلا به کرونا در خراسان شمالی نگران کننده شده است. آنطور که در ستاد عملیات مقابله با کرونا در استان می گویند؛ کرونا در خراسان شمالی خیز برداشته و با این اوضاع شرایط قابل پیش بینی نخواهد بود و اگر همچنان با روند روبه رشد مبتلایان مواجه شویم دیگر بیمارستان‌های استان ظرفیت پذیرش نخواهند داشت.
ارتباط مستمر کادر درمان با بیماران مبتلا به کووید-۱۹ آن‌ها را در معرض غلظت بالایی از ویروس کرونا قرار داده و همین مساله می‌تواند سطح درگیری و ابتلا را در بین کادر درمان بالا ببرد.
طی گفتگو با چند تن از پرستاران بیمارستان‌های استان متوجه شدیم که کارانه آن‌ها از زمان درگیری با کرونا فقط سه ماه پیش حدود ۹۰ تا ۱۰۰ هزار تومان آن هم تنها به تعدادی از پرستاران پرداخت شده است. زحماتی که واقعاً با چنین مبالغی قابل جبران نیست. مشکلاتی که از گذشته نیز با آن درگیر بوده‌اند، بماند.
+ دستور مدیرکل شهری برای اعطای پاداش به شهرداران
از این‌ها که بگذریم به اصل موضوع می‌رسیم؛ موضوعی که سبب نگاشتن این نوشته شد.
مدیرکل دفتر امور شهری استانداری خراسان شمالی در نامه‌ای خطاب به شهرداران شهرهای استان اعلام کرده است که معادل یک ماه اضافه کار به عنوان پاداش زحمات دوران مقابله با بیماری کرونا در وجه خود (شهرداران) پرداخت کنند!
این درحالی است که شهرداری‌های استان آنقدر با مشکلات عدیده مالی دست و پنجه گرم می‌کنند که از پس پرداخت حقوق پرسنل خود بر نمی‌آیند. چه رسد به کارگرانشان.
همچنین شهرداری‌های استان براساس مصوبه ستاد استانی موظف به توزیع ماسک و محلول ضد عفونی کننده حداقل به افراد زیرمجموعه خود هستند. اما چقدر زیر بار این دستور ستاد استانی به ریاست استاندار رفته‌اند؟
راه اندازی کارگاه‌های تولیدی ماسک و گان در نقاط مختلف شهرها، توزیع ماسک و محلول ضد عفونی کننده بین ساکنین مناطق محروم شهرهای استان و... نیز بخشی از انتظاراتی است که مردم از شهرداری‌های شهرهای استان دارند. اما به جای آن‌ها گروه‌های مختلف مردمی این مسئولیت را بر عهده گرفتند.
دولت همچنان در پرداخت کارانه پرستارانش که در خط مقدم مبارزه با کرونا هستند مانده است. اگر حجم کاری و خطرات این اقشار را با یکدیگر مقایسه کنیم آیا بی احترامی به کادر درمان به حساب نمی‌آید؟
البته منکر زحمات شهرداری‌ها در مقابله با کرونا نیستیم اما نکته دیگری که اینجا نمایان می‌شود آن است که مگر در شهرداری‌های استان صرفاً شهرداران برای مقابله با کرونا اقدام کردند؟ پرسنل آن‌ها زحمت نکشیدند؟
همه دلایل گفته شده برایمان سبب ایجاد این سؤال شد که در چنین اوضاع وخیم اقتصادی‌ای، چه لزومی داشت مدیرکل دفتر امور شهری استانداری چنین نامه‌ای را برای شهرداران ارسال نماید و دستور دریافت پاداش از منابع محدود آن‌ها بدهد؟