رهبری جهان اسلام، توهم سلطان اردوغان
یادداشت - اسماعیل حسین پور
سلطان ستایی ها در ترکیه، اردوغان را دچار توهم و خودشیفتگی کرده است. او فراتر از مرزهای جغرافیایی مورد ادعایش، که ثمرۀ شوم اندیشی های تفکر نئو عثمانی است؛ خود را در قامت «رهبر جهان اسلام» مطرح می کند و اطرافیانش، در بروز و ظهور این توهم و تفکر خودحق پنداری نقش آفرین بوده اند.
مولود چاوش اوغلو، وزیر امور خارجه ترکیه یکی از افرادی است که در اظهاراتی جنجالی، اردوغان را لایق رهبری جهان می داند. او در شهر "مالاتیا" با اظهارنظری دور از انتظار گفت: «دنیا به رهبری نیاز دارد که همه کشورها را در کنار هم نگه دارد. برای دیدن این رهبر به صدای وجدان خود گوش کنید، ما میتوانیم با مدیریت رجب طیب اردوغان دنیا را رهبری کنیم؛ ترکیه در مرزهای خود محصور نیست»!
بدیهی است با نزدیک شدن به انتخابات ریاست جمهوری، حزب عدالت و توسعه که فاقد پایگاه و جایگاه در بین مردم است؛ نیک می داند با مشکلات اقتصادی ترکیه، تورم وحشتناک 95 درصدی، کاهش ارزش پول ملی و بدهی 400 میلیارد دلاری به بانک های خارجی، عملا ترکیه در باتلاقی سهمگین و نفس گیر فرو رفته است و در انتخابات 2023 اردوغان، شکست خورده ای بیش نیست و این قهرمان سازی، رؤیاپردازی و بزرگ نمایی برای رهبرنمایی جهانی از یک رئیس جمهور ناتوان، راهکاری برای اقتدار بخشی به اردوغان متوهم و شکست خورده است.
اردوغان که با خوی سلطانی و خودبرتربینی، نه تنها واکنشی منفی نسبت به این بزرگ نمایی نداشته است؛ بلکه خود وی نیز، ضمن سخنرانی در جمع جوانان این کشور گفته است: «خودستایی نمیکنم، من با تجربهترین رهبر جهان هستم».
اردوغان با برخی مواضع به ظاهر انسان دوستانه و نگاه توأم با ترحم نسبت به مهاجرین مدعی است که برای او مهم نیست که مهاجرین به ترکیه، از سوریه، عراق، افغانستان و ایران می آیند. بدیهی است که او با این مواضع، توهم «پدر معنوی جهان اسلام» را در سر دارد و اگر هم زمان برای روسیه، آمریکا، کُردها و کشورهای همسایه خط و نشان می کشد؛ می خواهد با قهرمان نمایی، ملت رویگردان شده از سیاست های غلط خود و دولتش را با خویش همراه کند.
آنچه باعث این توهم فزاینده اردوغان شده است؛ مواضع برخی افراد است که با بزرگ نمایی اروغان را در قامت رهبری جهان اسلام مطرح کرده اند. خالد مشعل رئيس دفتر سیاسی گروه فلسطينی حماس، با بيان اين که ترکيه به رهبری رجب طيب اردوغان، نمونهای از اسلام مدرن و ميانهرو را ارائه داده گفته است: «اردوغان نه تنها رهبر ترکيه بلکه رهبر جهان اسلام است».
حامد محمدخان، رئیس بنیاد جماعت اسلامی در ایالات تلانگانا و اودیسا در هند نیز، با تمجید از نقش ترکیه در رفع برخی بحران های جهان اسلام گفته است: «ترکیه رهبر جهان اسلام است و رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه نه تنها رهبر مردم کشورش بلکه رهبر امت اسلام است».
انور ابراهيم رهبر حزب عدالت مردم مالزی نیز در مصاحبه با آناتولی، اردوغان رئيس جمهور تركيه را موثرترين رهبر جهان اسلام دانسته است. بدیهی است که این مواضع، بر بنیان فکری و اندیشه های فزون طلبانه نئوعثمانیها اثرگذار است. اردوغان در حالی خود را رهبر جهان اسلام می داند که فاقد پشتوانه و جایگاه مردمی است.
با نزدیکی به زمان انتخابات ریاست جمهوری، روان پریشی، توهم، سنگ دلی و خونریزی اردوغانِ متوهم بیشتر می شود. او بیماری است که برای به رخ کشاندن برتری خود به جهان ابایی ندارد از این کُردها را در ترکیه سرکوب کند؛ به کشور مستقلی چون سوریه دست اندازی و حمله کند؛ اقلیم کردستان را گلوله باران کند. مخالفان خود را با بی رحمی راهی حبس کند.
اردوغان باید بداند دوران خودکامگی، خودشیفتگی، رؤیاپردازی و دوران خود سلطان پنداری، دوران خود رهبرنمایی جهان اسلام -که طنزی بیش نیست- گذشته است و او در این معرکه تنها خواهد ماند.