امام حسین(ع) رهبری کاریزما
مصطفی آشفته: خارج فقه و اصول، ارشد روابط بین الملل
در تاریخ سیاست جهان و جغرافیای سرزمین ها رهبرانی بر مردم حکومت کرده اند که از حیث شخصیتی دارای جنبه ها و ویژگی های گوناگونی بوده اندکه برای مردم جذبه داشته اند. این افراد کلامی پرنفوذتر، رفتاری حیرت آمیزتر و شخصیتی متفاوت تر داشته اند و همین جنبه از شخصیت آنها بر سیستم حکومتی آنها تاثیرگذار بوده و مقبولیت و پذیرش عمومی را آسانتر کرده است. در ورای رفتارها و آگاهی های سیاسی و مهارت در کنش های سیاسی، نوع گفتار و سخنوری یک رهبر، چهره و صورت، رفتارهای متفاوت و... یک رهبر را از دیگران متمایز می کند این معیارها در گفتمان سیاست کاریزما نام دارد. جذبه در شخصیت امام حسین و نفوذ کلام و ماندگاری قیام امام، در بدو تولد تا شهادت ایشان همواره در تاریخ و روایات و سخن بزرگان مورد اشاره بوده است. شجاعت، سخاوت و دانایی در سیاست از جمله جنبه های شخصیتی امام حسین (ع)است که در تاریخ برجسته است.
هیبت و ابهت امام حسین به قدری بود که امام حسن او را همچون پدرش امیرالمومنین (ع) می انگاشت و تا این حد به او احترام می گذاشت. صبر و توکل امام حسین به قدری بود که کسی تحمل گوشه ای از مصائب وارده بر ایشان را ندارد. ایشان وقتی بر خاک کربلا افتاد بود و تمام اعضایش مجروح و پاره پاره شده بود و لبهایش از عطش خشکیده بود و صدای کمک طلبیدن و شیون اطفالش به او می رسید فرمود خدایا بر قضای تو شکیبایی می کنم و معبودی جز تو نیست. مراتب کمال شخصیتی امام حسین حتی از زبان دشمنان وی نیز کتمان نشده و به جایگاه والای او اعتراف کرده اند حتی عمر سعد ابتدا برای جنگ با ایشان از مقام والایش به هراس افتاد و پیشنهاد فرماندهی لشگر برای جنگ از سوی ابن زیاد را رد کرد.
بعلاوه ایشان از خانواده رسول اکرم و اهل بیت اوست که همین مساله خود مزیتی محسوب میشود. عظمت جد و پدر ومادر ایشان در بین مسلمانان از گذشته تاکنون جایگاه خاصی به شخصیت او داده است. علی الخصوص که در گذشته این مساله برای سردمداری بر مسلمانان بسیار دارای اهمیت بود و بسیار سرنوشت ساز بود که رهبر مسلمانان از کدام قبیله و طایفه است. چنانکه پیامبر فرموده حسین ازمن است و من از حسین. شخصیت ویژه امام حسین تنها به ابعاد جسمی خلاصه نمی شود بلکه از جایگاه والای اخروی و الهی نیز برخورداز است.در مورد شفاعت آن حضرت در روز قیامت روایاتی نقل شده که شاید در مورد هیچ یک از اهل بیت وارد نشده است. به گونه ای که بغیر از ائمه همه به شفاعت آن حضرت نیاز دارند و این فضیلتی است که خداوند در قبال شهادت به مقام آن حضرت اعطا کرده است. واقعه عاشورا نه تنها در جهان پس از خود آثاری برجای گذاشت بلکه قبل از واقعه عاشورا نیز اوصیا و پیامبر به این رخداد اشاره کرده اند. و قبل از رخداد حادثه بر آن گریسته اند. ظلم ستیزی و عدالت جویی امام حسین از آنجا پیداست که به ایشان بارها از سوی مخالفانش پیشنهاد دریافت پول در قبال بیعت داده شد اما هرگز حاضر نشد بیعت کند و فرمود خلافت شما بر مردم حرام است. همین ویژگی های شخصیتی و الهی امام حسین در دل بنی امیه هراس انداخته بود و ترس از فراگیری قیام امام حسین در بین مردم و بیعت با ایشان کینه و عناد آنها را افزونتر کرد به نحوی که تمام امکانات و ابزارهای خود را بسیج کردند، از پذیرش هر هزینه ای در قبال شهید کردن امام حسین ابا نداشتند تا مبادا قدرت و کرسی خلافت را از دست بدهند.