ما معمولاً تا ساعت ۲۴، یک یا دو بامداد منتظر می‌ماندم که اگر ایرادی داشته باشد برطرف کنیم و بعدازآن دیگر مطمئن می‌شدیم که نشریه ما چاپ‌شده و فردای آن روز هماهنگ کرده بودیم که راننده نشریه را تحویل و ما هم صبح اول وقت در اینجا نشریه را تحویل می‌گرفتیم و بین دکه‌های نشریه فروشی وادارات توزیع می‌کردیم.
کار ما خیلی سختی بود، در این حال بعد‌ها توانستیم از طریق نرم‌افزارهای خاص و از طریق تلفن کارها را انجام دهیم.
پیام شجریان کارهای صفحه‌آرایی و نرم‌افزاری انجام می‌دادند، در نشریه خبرنگارانی داشتیم که خوشبختانه خیلی از افرادی که آن زمان با ما در نشریه کار می‌کردند بعد‌ها جذب خبرگزاری‌ها و صداوسیما شدند، بعضی شرکت‌های تبلیغاتی زدند و بالاخره زمینه‌ای بود برای رشد و آشنایی تعدادی از جوان‌ها، اگرچه اندک بود ولی تعدادی هم جذب سایر ادارات شدند و در کل زمینه اشتغال تعداد اندک فراهم کنم.
شرایط سخت‌تر شد، مشکلات مالی و جانبی که همیشه کارهای فرهنگی دارد توان ما را گرفته بود. نشریه اترک به‌عنوان نشریه اصلح طلب شناخته‌شده بود و دیدگاه اصلاح‌طلبی داشت که موردتوجه اصولگرایان هم قرار می‌گرفت.
نشریه اترک باعث شد دیدگاه خودمان را به‌صورت مستقیم و غیرمستقیم ارائه دهیم و گاهی اوقات هم اصولگرایان واکنش نشان می‌دادند، تاکنون مطالبی چاپ‌نشده که برخلاف قوانین روزنامه‌نگاری باشد و آقای سلطانی با نگارش سرمقاله‌های زیبا و کسب اخباری که داشتند زحمات زیادی کشیدند و شاید یکی از دلایلی که باعث رونق کم یا زیاد نشریه بود سرمقاله‌ها و اخبار متفاوت بود.
با توجه به اینکه نشریه ما یک نشریه تقریباً انتقادی نسبت به مسائل بود، دوران آقای احمدی‌نژاد چاپ شدیم ولی از طرف آن‌ها هم هیچ اذیت و آزاری نشدیم و در جلسات مختلف نشریات هم حضور داشتیم.
در انتخابات سال ۸۸ با داشتن کارت خبرنگاری از بسیاری از صندوق‌های رأی سرکشی کردم و به‌نوعی در آرامش جامعه تأثیر داشت و نشریه اترک فرصتی برای حضور ما در عرصه سیاسی بود.
همان‌طور که به سایر نشریات توجه می‌شد، کمک‌های خوبی هم به لحاظ تخصیص مالی شد اما در مقابل اترک بسیار اندک بود.
یکی از گلایه‌های آقای سلطانی عدم توجه به نشریه بود، که با خداحافظی آقای سلطانی از نشریه، این نشریه درنهایت به آقای شکاری واگذاری شد که جوان‌تر هستند و امیدواریم در عرصه کار رسانه نشریه را همچنان حفظ کرده و هرروز ارتقا دهد.
بحث رسانه در آن زمان مثل الان نبود، در حال حاضر فضای مجازی مقداری نشریات مکتوب را کمرنگ کرده و با انعکاس اخباری که داشتیم پیگیر آن بودیم، مثلاً تمام مصوبات سفر آقای احمدی‌نژاد به استان را دقیق چاپ کردیم و در شماره‌های بعدی پیگیر بودیم و چاپ دقیق سفر هیات دولت به خراسان شمالی را داشتیم.
تیترهایی که می‌زدیم موردتوجه قرار می‌گرفت و دستگاه‌های نظامی، امنیتی و اطلاعاتی مرتبط ما را رصد می‌کردند و ما هم با علم به اینکه آن‌ها دقت می‌کنند مطالب دقیق بنویسیم و دچار مشکل نشویم و از طرفی هم می‌دانیم رسانه کار مشکلی است گاهی اوقات یک کلمه در تیتر ممکن است کل موضوع را عوض کنید.
به‌جرئت می‌توان گفت تأثیرگذاری اترک خیلی زیاد بود، نشریات به تمام ادارات ارسال می‌کردیم و بعضی‌ها پول ما را پرداخت نکردند که اگر همه ادارات خود را ملزم به تهیه چند نسخه از روزنامه می‌کردند بیشتر از این می‌توانستیم روی پای خود بایستیم ولی آنچه برای ما مهم تلقی می‌شد و می‌شود انعکاس مشکلات مردم بود.
در آن زمان نشریات فعال دیگری مانند نسیم امروز بودند و اسم روزنامه ما آوای اترک بود، صداوسیما وقتی اسم اترک را انتخاب کرد ما قبلاً این اسم را انتخاب کرده بودیم، صداوسیما برای جا افتادن این اسم مدیون نشریه ما باشد.
وقتی استان تازه تأسیس بود اسم اترک انتخاب کردند در افکار عمومی این بود از اسم روزنامه ما باشد ولی ما اعتراضی نکردیم خوشحال هم شدیم بی‌تأثیر نبود آن زمان چه قبل از استان شدن و چه الان نشریه ما مؤثر بوده است.
حال امیدواریم این نشریه با مدیریت جدید که بسیار خوب نیز وارد عرصه شده هرروز بتواند بیشتر از گذشته گامی مؤثرتر در جهت توسعه استان و بیان توانمندی‌ها و نیازمندی‌ها بردارد و موردحمایت مسئولان نیز قرار گیرد.
به امید روزهای بهتر...