نگاهی دیگر به تغییر کاربری زمین‌های کشاورزی

یکی از مسائلی که همیشه وجه منفی آن موردتوجه مسئولین قرارگرفته است و تبدیل به یکی از موضوعات مهم در کشور شده است، بحث تغییر کاربری زمین‌های کشاورزی است و دولت‌ها در سال‌های اخیر بدون توجه به تمام جوانب آن اقدام به تقبیح و برخورد سخت با کسانی که اقدام به تغییر کاربری می‌کنند کرده‌اند.

اما یکی از سیاست‌هایی که می‌تواند به توسعه اقتصادی استان‌های خشک و نیمه خشکی مانند استان خراسان شمالی کمک نماید، اجازه کاشت و تغییر کاربری به زمین‌های کوهستانی و دامنه‌ای برای کاشت درختان میوه است، که علاوه بر کمکی که به حفظ خاک و جلوگیری از فرسایش آن می‌نماید می‌تواند باعث افزایش تولید محصولات باغی و امنیت غذایی نیز کشور شود.

شاید این سیاست در شمال کشور که پوشیده از جنگل است باعث تخریب جنگل‌ها شود ولی در استان‌هایی مانند خراسان شمالی که اکثر زمین‌های کوهپایه برای کشت دیم به کار گرفته می‌شود وبه علت بازدهی پایینی که دارد فقط به فرسایش خاک دامن می‌زند، دادن مجوز کاشت درختان میوه می‌تواند به توسعه اقتصادی منطقه و کشور کمک شایانی نماید.

این سیاست در چین در حال اجرا است و دولت چین صاحبان مناطق کوهستانی و دامنه‌ای را ملزم به کاشت درختان ازجمله درختان میوه برای حفظ خاک از فرسایش و نیز کمک به سیستم تولید میوه‌های تازه نموده است. درزمانی که کشاورزان مشغول تغییر رویه زمین‌های کشاورزی خود هستند، پاره‌ای از هزینه‌های جبرانی از سوی دولت به آن‌ها پرداخت می‌شود، درنتیجه این امر بسیاری از دامنه‌هایی که درگذشته زیر کشت دیم بوده‌اند به باغات میوه تبدیل‌شده‌اند.