یارانه غیر نقدی یک تیر و دو نشان!

یادداشت - دکتر رسول نیشابوری

چند سال قبل همزمان با طرح و تصویب هدفمندی یارانه ها در حد بضاعت، پیشنهادی را در یکی از رسانه ها مطرح کردم و هم اینک که بحث افزایش یارانه ها خصوصا برای دهک‌های پایین درآمدی در جریان است بی مناسبت نیست که مجددا به آن بپردازم. 
پیشنهاد پرداخت یارانه گروه‌های هدف به صورت غیر نقدی"
تاًثیر و پیامدهای مخرب افزایش نقدینگی به طور عام، حجم پول در گردش به شکل خاص و مزید بر آن، شرایط رکود تورمی اقتصاد از یک سو و تحریم‌های ظالمانه از سوی دیگر، برکمتر کسی پوشیده است. تزریق پول به هر شکل و تحت هر عنوان دمیدن در آتش تورم و گسترش فقر و... است. و به دلیل امکان و انتقال اثر تورمی به مصرف کننده نهایی حتی یارانه و کمک دولت به اقشار هدف را خنثی و وضعیت رفاه آنان را وخیم تر خواهد ساخت و این بسته حمایتی را به ضد خود تبدیل خواهد کرد.
از زاویه ای دیگر رکود بخشهایی از اقتصاد و تورم در برخی دیگر، عدم تعادل عرضه و تقاضا به ویژه در شرایط تحریم، اثربخشی پرداخت نقدی یارانه ها را با ابهام و تامل مواجه می سازد.
وجود مازاد عرضه و یا کاهش تقاضا به دلیل افزایش هزینه‌های تولیدی و محیط کسب وکار، قیمت تمام شده نهاده ها و قاچاق و... در برخی کالاها از قبیل چای، برنج، مرغ و سایر محصولات کشاورزی و غذایی داخلی که اتفاقا ارتباط مستقیمی با تقاضا و سبد خانواده ها دارد. و هم مشکلات تولید، فروش و تولید کننده را رفع و تعدیل می کند و هم سفره گروههای هدف را متنوع‌تر و غنی تر خواهد ساخت.
از طرف دیگر  با محلی، بومی سازی و کارشناسی، تعداد، تنوع و زمان پرداخت کالا وخدمات، به هدف مهم و جانبی دیگری یعنی اصلاح الگوی مصرف، سبد غذایی و جلوگیری از سوءتغذیه، مصرف کودکان و سوءتدبیر والدین در اولویت بندی تامین حداقلهای فرزندان این مرز وبوم خواهیم رسید.
ازیک سو با خرید تضمینی محصولات از تولیدکننده نوعی یارانه غیر مستقیم چرخهای تولید را به حرکت در خواهد آورد و از بخش سالم و مولد به صورتی اثر بخش و هدفمند حمایت می شود و از طرف دیگر دهک‌های مورد حمایت هدف از محصولات داخلی با کیفیت برخوردار خواهند شد.
همچنین ازفشار و سرریز نقدینگی سرگردان در بخش تورمی اقتصاد کاسته خواهد شد.