خراسان شمالی و ضرورت تبیین داشته‌ها و نداشته ها
یادداشت - دکتر اسماعیل حسین پور
تقسیم خراسان یکی از مطالبات برحق مردم دیار «گنجینه فرهنگ‌ها و رنگین کمان اقوام» بود که به همت ستودنی دولت مردان فهیم و مردم باور اصلاحات محقق شد و مردمِ دیارمان برای قدرشناسی و سپاس داری از آن خجسته اقدام دولت مردم باور و مردم یاور و معرفی قابلیت‌های استان، هر سال 19 مرداد را پاس می‌دارند و آن سترگ تصمیم امیدبخش را عزیز می‌دارند.
تقسیم استان که ثمره رایزنی‌های گسترده، کارشناسانه و اثرگذار نیروهای توانمند این خطه با دولت مردان و مجلس بود؛ مردم این دیار را به فردایی روشن امیدوار ساخت. شکل گیری استان خراسان شمالی هر چند دیرهنگام بود ولی مدیریت در خور تحسین یکی از زبده‌ترین مدیران در قامت اولین استاندار، روند توسعه در این استان نوپا را شتاب بخشید و برخی استانداران نیز با عملکرد مطلوب خود توانستند چون اولین استاندار خوش بدرخشند.
به رغم اهتمام همه دولت مردان، این استان از عقب ماندگی‌های بزرگی رنج می‌برد که با روح عدالت در تضاد آشکار است و این عدم توازن، باعث فرصت سوزی، بروز فقر و تنگ‌ناهای حاد برای مردم شریف و صبور دیار گنجینه فرهنگ‌ها شده است که ادامه این روند نامبارک، باعث فقر فزاینده در استان می‌شود.
توزیع نابرابر درآمد در طی سالیان، باعث شده است استان ما از یک عقب ماندگی تاریخی در رنج باشد. شاخص‌های رفاه اجتماعی در این استان، روند کاهشی و خط فقر روند افزایشی داشته است به طوری که براساس گزارش رسمی وزارت تعاون از وضعیت خط فقر در استان خراسان شمالی، نمره فقر در کل کشور 22 درصد و این نمره در کل استان 35 درصد است و خراسان شمالی، پس از سیستان و بلوچستان دومین استان محروم کشور به شمار می‌رود.
رنج آور است استانی با این همه استعداد طبیعی و نیروی توانمند انسانی و قابلیت‌های کشاورزی و گردشگری، در مجموع بیش از 62 هزار خانوار در کل استان، تحت پوشش نهادهای حمایتی باشند که این زیبنده استان نیست و اهتمام ویژه دولت را می‌طلبد.
برخی از مهمترین عواملی که باعث شده است این استان به جایگاه مطلوب خود نرسد عبارتند از: تغییر پیاپی مدیران ارشد استانی، حذف بسیاری از مدیران شایسته از عرصه مدیریت، عدم بهره گیری از توان و ظرفیت نخبگان و نیروهای اثرگذار در سطح استان و سطح ملی، عدم همراهی و هم گرایی نیروهای توانمند برای توسعه استان، فقدان سیاست‌های مطلوب توسعه‌ای، عدم بهره گیری از ظرفیت رسانه‌ها برای معرفی داشته‌ها و نداشته های استان، بی توجهی برخی دولت‌ها به مطالبات مردم و عدم اهتمام جدی برای تحقق مصوبات سفر رؤسای جمهور، که این عوامل باعث شده است برخی دولت‌ها با نگاه انکاری نسبت به نداشته های استان، این دیار را به عنوان دیاری برخوردار تلقی نمایند و اقدامی در خور برای محرومیت زدایی از این سرزمینِ سخت تشنه عدالت نداشته باشند.
امروز مردم استان هنوز هم با همان شوق شیرین از 19 مرداد، یاد می‌کنند چرا که بر این باورند این روز و این یاد مبارک، توانسته است دل این مردم دردمند را که هم نَفَسان کوه و رود هستند به فردایی روشن امیدوار سازد. حال که این مردم صبور و شهید داده و این سرای جانباز و آزاده و ایثارگرپرور، چشم امید به همت دولت مردان دارند؛ دولت مردان باید به حرمت این مردم، تمام توان خود را برای رفع محرومیت، عقب ماندگی‌ها و معرفی قابلیت‌های استان به کار برند و از نگاه سیاسی و احساسی و فاقد پشتوانه علمی، در عرصه مدیریت پرهیز کنند و از ظرفیت فکری همه شایستگان دلسوز و دلداده توسعه استان استفاده کنند. بدیهی است این مردم شایسته تکریمند و باید آنان را به عنوان سرمایه‌های این سرزمین عزیز داشت؛ چرا که بی مردم و بی نگاه مردم باوری، امور به سامان نخواهد شد و گره از کار فرو بسته خلق گشوده نمی‌شود و به قول دکتر شریعتی عزیز: «در جایی که مردم حضور ندارند سخن گفتن از مردم دروغ است».