صدای پای مهر
یادداشت-شیوا شرقی، دانش آموز
بنام خداوندی که قلم را آفرید وآن را شایسته سوگند خویش قرار داد
باردیـگر مـاه مهـر فـرا رسیـد و کلمات بر روی تختـه هـا جـانـی دوبـاره گـرفتنـد .
قهـر قلـم و کاغـذ به پـایـان رسیـد و بـاهـم آوای آمـدن مهــر را از سـر گرفتنـد .
با از راه رسیدن مهـر درختـان ردایـی زرد و سرخ برتن کرده و آماده می شوند تا برگ های رنگینشان را همچون باران برگ روی سر بچه ها بریزند و خودشان رقص را آغاز کننــد با صـدای آهنگیـن بچـه هـا در راه مـدرســه .
مهـر همیشـه متفـاوت بـوده و هست او بـا بـارش نـم نـم دانـش همـراه است و نـویـد بخـش حیـات مجـدد علـم است و همچــون فـروردیـن روح افزا و آغـازگـــــر است .
فـروردیـن شـروع سـالـی نـو از مسیـر زنـدگـی است و مهـر آغـاز سفـردانـایی و رژه قلـم بـر روی کـاغـذ است .
یکــم مهــر مــاه روزی است کـه مـا تصمیــم میگیــریـم بـار دیگــر دانـش آمـوز شـویــم و از آن پـس همــه جـا وهمـه چیـز درسـی است بـرای آمـوختــن.
آن وقت است که خانه مدرسه است، کوچه مدرسه است، شهر مدرسه است و مدرسه همان کتابی است که از هر ورقـش می توان علمی نو آموخت، پس از آن دنیا مدرسه ای می شود که درس آن زندگی و زندگی کردن است .
ماه مهر مجموعه ای از روز هایی است که مملو از شوق، اظطراب، دلهره، و شادی است.
آغــاز سـال تحصیلـی جـدیـد را بــه معلمیـن پـرتــلاش وتمـامی جـوینـدگـان دانـش تبــریــک و تهـنیـت عـرض می کنــــم .
بـا امیـد فتـح قله های رفیـع بهـروزی و پیـروزی برای شما دانـش آموزان ایران زمین.