اقتدار ایران در برابر تجاوز آشکار
بامداد روز گذشته، خبری تکاندهنده جهان را فرا گرفت: ایالات متحده با همکاری رژیم صهیونیستی به تأسیسات هستهای ایران در نطنز، فردو و اصفهان حمله کرد. دونالد ترامپ، رئیسجمهور آمریکا، در شبکه اجتماعی «تروث سوشال» مدعی شد که این حملات، تأسیسات هستهای ایران را «کاملاً نابود» کرده است. اما سازمان انرژی اتمی ایران این ادعا را قاطعانه رد کرد و اعلام نمود که هیچگونه آسیبی به تأسیسات زیرزمینی هستهای وارد نشده و هیچ افزایشی در سطوح تشعشع خارج از سایتها مشاهده نشده است. این بیانیه، بار دیگر پوچ بودن ادعاهای جنگطلبانه آمریکا را به نمایش گذاشت.
سرمقاله
این حمله، نقض آشکار حاکمیت ملی ایران و معاهده منع گسترش سلاحهای هستهای (NPT) است که تحت نظارت آژانس بینالمللی انرژی اتمی قرار دارد. وزارت امور خارجه ایران این اقدام را «نقض فاحش منشور سازمان ملل و حقوق بینالملل» خوانده و آمریکا را مسئول عواقب خطرناک این جنایت دانست. عباس عراقچی، وزیر امور خارجه ایران، در شبکه اجتماعی ایکس هشدار داد که این حملات «عواقب همیشگی» خواهد داشت و ایران «همه گزینهها» را برای پاسخ محفوظ میدارد.
ورود مستقیم آمریکا به درگیری ایران و رژیم صهیونیستی، منطقه را در آستانه بحرانی بیسابقه قرار داده است. زمزمههایی از احتمال بستن تنگه هرمز توسط ایران شنیده میشود که میتواند تأثیرات عمیقی بر بازارهای جهانی انرژی داشته باشد. برخی تحلیلگران معتقدند این اقدام، بهعنوان کارت برنده ایران، میتواند اقتصاد جهانی را تحت فشار قرار دهد. در همین حال، پنتاگون اعلام کرده برای پاسخ تلافیجویانه ایران آماده است و تهدید به حملات سنگینتر کرده است، که این چرخه تهدید و اقدام نظامی، تنشها را تشدید میکند.
در این شرایط حساس، ایران باید با هوشمندی و اقتدار عمل کند. پیشنهادهایی در فضای مجازی و تحلیلهای کارشناسان مطرح شده که ایران باید ابتدا رژیم صهیونیستی را هدف قرار دهد تا توان تهاجمی آن را تضعیف کند. برخی کاربران در شبکه ایکس معتقدند که هدف قرار دادن زیرساختهای نظامی رژیم صهیونیستی، مانند پایگاههای جنگندههای پیشرفته یا مراکز اطلاعاتی، میتواند پاسخ مؤثری باشد. این دیدگاه با نظر برخی تحلیلگران همخوانی دارد که معتقدند ایران باید از درگیری مستقیم و زودهنگام با آمریکا پرهیز کند و تمرکز خود را بر فلج کردن رژیم صهیونیستی قرار دهد.
با این حال، هرگونه اقدام تلافیجویانه باید با دقت و با در نظر گرفتن پیامدهای منطقهای و جهانی طراحی شود. بهعنوان مثال، ایده هدف قرار دادن بنیامین نتانیاهو، ممکن است یکی از گزینه های خوب باشد. حملات هدفمند به زیرساختهای نظامی رژیم صهیونیستی، مانند پایگاههای هوایی یا مراکز تولید تسلیحات، میتواند اثری استراتژیکتر داشته باشد. گزارشها حاکی از موفقیت ایران در عملیات «وعده صادق ۳» است که طی آن، اهدافی مانند فرودگاه بنگورین و مراکز تحقیقاتی رژیم صهیونیستی مورد اصابت قرار گرفتند.
واکنشهای بینالمللی به این حملات نیز قابل توجه است. عربستان سعودی نگرانی عمیق خود را ابراز کرده و خواستار خویشتنداری شده است. رجب طیب اردوغان، رئیسجمهور ترکیه، این حملات را «تحریک آشکار» خوانده و از جامعه جهانی خواسته است به راهحلهای دیپلماتیک روی آورد. در مقابل، برخی قانونگذاران آمریکایی، مانند سناتور جان تون، این حملات را «ضروری» برای جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هستهای دانستهاند. این دوگانگی در مواضع بینالمللی، پیچیدگی اوضاع را نشان میدهد.
ایران امروز در موقعیتی قرار دارد که اقتدار نظامی و حمایت مردمی، پشتوانهای قوی برای دفاع از منافع ملی است. با این حال، تدبیر و دوراندیشی در پاسخ به این تجاوز آشکار، حیاتی است. تمرکز بر تضعیف و نابودی رژیم صهیونیستی، حفظ آمادگی برای پاسخ به اقدامات بعدی آمریکا، و بهرهگیری از دیپلماسی برای جلب حمایت جهانی، میتواند راهبردی مؤثر باشد. ملت ایران، با اتحاد و انسجام، بار دیگر نشان خواهد داد که در برابر هرگونه تجاوز، با صلابت ایستادگی خواهد کرد.