برای ایران و مقاومت اش
دیشب، صدای انفجار، تاریکی شب را در شهرهای ایران عزیز شکافت. اسرائیل به قلب میلیونها ایرانی حمله کرد؛ نهفقط به یک نقطهی جغرافیایی، بلکه به حافظهی تاریخی ما، به پیوندهای عاطفی و سیاسیمان، به امیدها و آیندهمان. آن حمله، بار دیگر همسرنوشتیمان را یادآور شد. هرچند خانههایی ویران شد، تنهایی زیر آوار ماند؛ شوکه نشدیم؛ بلکه این کابوس تکرارشوندهی تاریخ است، واقعیتی تلخ که بار دیگر قربانی تجاوز، خشونت، و برتریطلبی همان امریکا و رژیم صهیونیستی شدهایم که دیروز در غزهی فلسطین، ضاحیهی لبنان، صعدهی یمن و بغداد و کابل و قندهار افغانستان میکُشت، امروز در تهران، تبریز، ایلام و کرمانشاه میکُشد، و فردا شاید در شهری دیگر. استعمارگر غربی، ما را چونان یک تهدید میبیند؛ تهدیدی علیه سلطهاش، که بر پایهی بیعدالتی، استعمار بناشده است.
یادداشت - دکتر برات شمسا، دیپلماسی شرقی
دیروز برای کودکان غزه گریستیم، امروز، برای ایران فریاد میزنیم، بر آسمانی که گلگون گشته، در خیابانی که بوی خون میدهد و میدانیم و بدانند که این شوک و بهت از ترس نیست که از شرارت خصم است و در پسش، خشم همهی ماست.
دشمن بداند؛ ما فرزندان مقاومتیم؛ از خاکسترِ اشغال و کودتا و جنگ و... برخاستهایم؛ ما حافظهی بیم و امید را در دل داریم. در این لحظههای تاریخی که چشم مردم ایران، خاطرات تلخ جنگ تحمیلی را مرور میکند، نمیتوان سکوت کرد در برابر آنانی که بادلهای فروخته به غرب و چشمهای دوخته به هیمنهی سرمایهداری جهانی و ذهنهای استعمار زدهشان، دیروز مدام دعوت به حمله به ایران میکرد و بهجای ایستادن در کنار مردم و بر طبل جنگ میکوبید و امروز، «سور عزای ما را به تماشا نشسته است.»
آنها ما را تحقیر میکنند که در مقابل اربابشان، سر خم نمیکنیم، بریده باد دستانی که ایران را در خدمت نظام سلطه میخواهد؛ ما در برابر سلطه نظام سرمایهداری جهانی میایستیم؛ غرب با تمام رذالت خود، نمیتواند راه ما را از مقاومت جدا کند، مزدوران آنها هم نمیتوانند با پراکندن اخبار مسمومشان، همچون عادیسازی بمباران و کشتار مردم و ترور فرماندهان و دانشمندان هستهای و...، وقاحت اسرائیل را برای ما تلطیف کنند و به تطهیر دشمن بپردازند و بعد با زبان فریبکارانه ما را دعوت به تسلیم کنند.
ما حافظهمان کوتاه نیست، و خشممان هم فروکش نخواهد کرد. نسبت ما با امریکا به قول خمینی کبیر(ره) که «امریکا تروریست با لذات است »و جرثومهی منحوسی به نام اسرائیل که« غده سرطانی است» هست و پس دشمنی ما و آنها؛ دشمنی آشتیناپذیر و ذاتی است.
ما اکنون، در این لحظهی تلخ، کنار فرماندهان شهید ایستادهایم. درست است که فرماندهان برجسته ما شهید شدند (که شهدای زنده در بین ما بودند) و همچنین زخمی شدهایم؛ اما در برابر رژیم تروریستی امریکا و اسرائیل و متحدانشان زندهایم. ما از این جنایت نه درهم میشکنیم، نه عقب مینشینیم؛ بلکه مقاومتر میشویم و یقیناً انتقام خواهیم گرفت چه اکنون و چه فردا؛ فراموش نمیکنیم که این خون در این خردادماه همیشه خونین؛ چگونه بر خاک ما ریخته شد.