روحانی: مشکل ما با قهر و در خیابان حل نمی‌شود
حسن روحانی در جلسه دوره‌ای با وزیران و معاونان رئیس‌جمهور در دولت‌های یازدهم و دوازدهم، درباره شرکت خود در انتخابات ششمین دوره مجلس خبرگان رهبری گفت: من بر مبنای تکلیف و وظیفه در انتخابات ثبت‌نام کردم. شخصا معتقدم نباید انقلاب و نظام را رها کنیم. هیچ راهی هم جز صندوق رای نداریم. من به عنوان کسی که از پشت‌پرده‌ها خبر دارم، می‌دانم با خیابان مشکل ما حل نمی‌شود. قهر و خانه‌نشینی هم مساله را حل نمی‌کند. تنها راه اینست که به صحنه بیاییم و مشارکت کنیم؛ گرچه این راه بسیار ناهموار و سخت و پیچیده است ولی با سختی راه، وظیفه ما ساقط نمی‌شود.
دکتر روحانی با مرور نامه حضرت امام خمینی(ره) یک ماه پیش از رحلت، به مجلس بازنگری قانون اساسی اظهار داشت: در نامه امام(ره) آمده است: «ما نمی‌توانیم نظام اسلامی‌مان را بدون سرپرست رها کنیم، باید فردی را انتخاب کنیم که از حیثیت اسلامی‌مان در جهان سیاست و نیرنگ دفاع کند. من از اول معتقد بودم و اصرار داشتم که شرط مرجعیت لازم نیست، مجتهد عادل مورد تائید خبرگان محترم سراسر کشور کفایت میکند. اگر مردم به خبرگان رای دادند تا مجتهد عادلی را برای رهبری حکومتشان تعیین کنند، وقتی آنها هم فردی را تعیین کردند تا رهبری را به عهده بگیرد، قهری او مورد قبول مردم است. در این صورت او ولیّ منتخب مردم می‌شود و حکمش نافذ است.» امام ولایت فقیه را ولی منتخب مردم میداند، یعنی ملت ایران این فرد را به عنوان ولی فقیه و رهبر نظامش انتخاب کرده است. بنابراین منتخبان مجلس خبرگان باید از پشتوانه آرای بالایی برخوردار باشند. اگر رأی شرکت‌کنندگان در انتخاب مجلس خبرگان ۲۵ درصد باشد و منتخبین حدود ۱۰ درصد آرا را کسب کنند، آیا با پشتوانه ۱۰ درصد می‌شود منتخب ملت ایران را تعیین کرد؟
عضو سه دوره مجلس خبرگان رهبری افزود: مجلس خبرگان حیثیت نظام اسلامی ماست. بزرگان نظام، مراجع، دلسوزان و احزاب باید به کمک بیایند که خبرگانی انتخاب شوند که در تصمیم‌گیری درصد زیادی از مردم را نمایندگی کنند. اصلاح‌طلبان را باید راضی کنیم بیایند، آن وقت شاهد تحولی خواهیم بود.
رئیس‌جمهور دولت‌های یازدهم و دوازدهم با تاکید بر اینکه می‌دانم به حرکت درآوردن جامعه از سال ۹۲ سخت‌تر است، اظهار داشت: در سال ۹۲ هم ابتدا فضای انتخابات خیلی سرد بود. یعنی آنچه در ۹۸ و ۱۴۰۰ عمل کردند، بنا بود ابتدا در ۹۲ انجام دهند که موفق نشدند. رد صلاحیت آقای هاشمی هم در آن سال یأس را بیشتر کرد. عده زیادی می‌گفتند فایده ندارد و نمی‌شود کاری کرد. به‌هرحال ۹۲ عده‌ای به صحنه آمدند و تلاش کردند، مردم هم به صحنه آمدند و انتخابات پرشوری برگزار شد. سال ۹۶ هم که بسیار پرشور و رقابتی بود؛ تا رسیدیم به سال ۹۸ و ۱۴۰۰ که دیدیم کاری کردند که شرکت‌کننده بسیار کم شد. ظاهراً بعد از ۹۸ فکر کردند که آب از سرشان گذشته و مهم نیست شرکت‌کننده کم باشد یا زیاد. کار خودشان را شدیدتر در ۱۴۰۰ انجام دادند. هدف آنها اینست که اصلاح‌طلبان و اعتدالیون قهر کنند و همه کنار بروند و انتخابات را حتی با شرکت ۳۰ درصد هم که شده برگزار کنند.
وی افزود: بعضی از این‌هایی که الان حاکم هستند را می‌شناسم که نه در انقلاب بودند و نه در جنگ و نه غصه‌ای برای کشور دارند. خوشحال می‌شوند که امثال ما و افکار ما کلاً مأیوس شویم و رها کنیم و بگوییم که کاری نمی‌شود کرد. اگر این شعار در ذهن مردم حاکم شود که کاری نمی‌شود کرد چه خواهد شد؟ آیا واقعاً به پایان خط رسیده‌ایم؟ من قبول ندارم که الان پایان خط است. ممکن است خدای ناکرده در آینده به این نقطه برسیم ولی امروز به پایان خط نرسیده‌ایم. باید همه توان‌مان را به کار بگیریم برای اینکه جامعه را به حرکت دربیاوریم. تلاش کنیم گرچه بسیار سخت است. اگر روزی به پایان خط رسیدیم که دیگر هیچ راهی نباشد می‌توانیم بگوییم دیگر هیچ کاری نمی‌شود کرد. ما هم آن وقت خداحافظی می‌کنیم و می‌رویم. دیگر خودشان می‌دانند.
حسن روحانی در ادامه گفت: ما نزد خداوند و مردم و انقلاب و این نظام مسئولیم. چه پاسخی داریم اگر ما هم رها کنیم و برویم کنار؟ ما که در یک انتخابات امکان شرکت داریم، از ترس اینکه صلاحیت ما را رد کنند یا مردم پای صندوق نروند و رأی ندهند برویم خانه بنشینیم، آیا درست است؟ این کار چه خاصیتی دارد؟
وی با ذکر خاطره‌ای از دیدار با امام خمینی(ره) در نوفل‌لوشاتو اظهار داشت: امام در پاریس می‌فرمودند شما اگر بتوانید با دو نفر صحبت و آنها را حامی انقلاب کنید، باید با آنها صحبت کنید. من رفته بودم خدمت ایشان و گفتم می‌خواهم برگردم ایران، فرمودند نه، شما اینجا در دانشگاه‌ها بروید و صحبت کنید، آنجا که افراد در حدّ کافی هستند. می‌فرمود اگر می‌توانید چند نفر را به انقلاب بکشانید وظیفه دارید با آن چند نفر صحبت کنید. حالا نسبت به انتخابات هم همین‌طور است؛ همه ما وظیفه داریم اگر می‌توانیم هر چند نفر که ممکن است، آنها را به صندوق رأی دعوت کنیم.
روحانی افزود: تحلیل طیف اقلیت این بود که من در انتخابات خبرگان شرکت نمی‌کنم. عدم ثبت‌نام من در انتخابات هم یا به تسلیم شدن و ناامیدی تفسیر می‌شد یا تعبیر به قهر با نظام و آینده کشور می‌کردند که هیچ کدام شایسته نبود. با این حال آن طیف اقلیت دچار تعجب شد که من ثبت‌نام کردم. این عصبانیتی که شما در صداوسیما یا فضای مجازی دیدید به این دلیل بود که اصلا فکر نمی‌کردند من بیایم. می‌دانستم تخریب‌گران بلافاصله وارد میدان می‌شوند. ظاهراً تلویزیون ما به بدترین روز سیاه افتاده که تصورش را نمی‌کردیم. صداوسیما امروز در میان مردم جایگاهی ندارد. صداوسیما هرچه فحاشی کند به ضرر ما نخواهد بود. البته کار بد و زشتی کردند و شایسته صداوسیما نبود.
رئیس‌جمهور دولت‌های یازدهم و دوازدهم در ادامه گفت: همه ما وظیفه داریم اگر می‌توانیم هر چند نفر که ممکن است را به صندوق رأی دعوت کنیم. برای مجلس شورای اسلامی شاید بشود لیستی برای تهران و شهرهای دیگر ارائه کرد. لیستی که قابل قبول باشد. این وابسته به این است که ببینیم در نهایت در موضوع صلاحیت‌ها چه میکنند، آیا بر توصیه مقام معظم رهبری عمل میکنند یا نه؟ اگر شورای نگهبان کار هیأت‌های اجرایی را تا حدی جبران کند ممکن است بشود فضا را مقداری گرم کرد و لیستی برای تهران و شهرستان‌ها ارائه کرد. اگر در مجلس شورای اسلامی بتوان ۷۰ نفر یا حتی ۵۰ نماینده داشت، از هیچ که بهتر است.
دکتر روحانی با تاکید بر اینکه خبرگان این دوره شاید اهمیت بیشتری داشته باشد، اظهار داشت: از خداوند برای مقام معظم رهبری عمر طولانی توام با توفیق بیشتر را طلب می‌کنیم، ولی هرچه زمان بگذرد احتمال آن روز مبادا بیشتر می‌شود که خبرگان بخواهد وارد بحث انتخاب ولی‌فقیه شود. در ذهن خودم خیلی بالا پایین کردم که بروم ثبت‌نام کنم یا نه، گفتم اگر به عنوان یک نفر در خبرگان احتمال دهم که تأثیرگذار هستم، برای آینده و امروز اقدامی نکنم، مسئولم. مگر اینکه یقین داشته باشم که هیچ کاری از من ساخته نیست. من بر مبنای این تکلیف ثبت‌نام کردم. با دوستان هم مشورت کردم و تعداد معتنابهی معتقد بودند که باید ثبت‌نام کنم.
وی خواستار تبیین اهمیت انتخابات مجلس خبرگان رهبری شد و گفت: در انتخابات عده زیادی می‌روند پای صندوق و به مجلس رأی می‌دهند ولی به خبرگان رأی نمی‌دهند. از طرف دیگر عده زیادی می‌روند پای صندوق، کمااینکه سال ۱۴۰۰ دیدیم، رأی سفید به صندوق می‌اندازند. اگر بتوانیم در همه حوزه‌های انتخابی نوعی رقابت ایجاد کنیم رأی سفید کم خواهد شد. یا حتی مرددین را کم کنیم که بروند به سمت صندوق آرا. اگر مردم را تشویق کنیم و بتوانیم ۲۰ نفر یا حتی ۱۰ نفر از افراد فعال و شجاع را به مجلس خبرگان آینده بفرستیم، می‌توانند بسیار تأثیرگذار باشند.
حسن روحانی اظهار داشت: ما در خبرگان سوم یک جمع کوچکی بودیم ولی توانستیم اقدامات خوبی انجام دهیم که موجب تحول در کارکرد خبرگان شد. در خبرگان چهارم که تندروها شعار می‌دادند خبرگان منهای هاشمی و روحانی، با تلاش دلسوزان هر دو نفر وارد خبرگان شدیم و مقطعی هم هر دو نفر در هیأت رئیسه بودیم. هیچوقت ما بی‌مشکل نبودیم. به هرحال اعتدال دشمن دارد. عده‌ای افراطی و مخالف آرامش و امید مردم هستند. باید در برابر آنها ایستاد گرچه هزینه زیادی هم دارد. ما نمی‌توانیم به دلیل شرایط بسیار سخت این مقطع تاریخی دست از کشور و انقلاب بکشیم.
وحدت میان اصولگرایان؟ سخت‌تر از سخت!
به گزارش اترک، وحدت میان اصولگرایان هر روز سخت تر از روز قبل می شود، گواه آنکه گروه های مختلف حول شخصیت های مطرح این جریان شکل میگیرد و هر یک خود را اصلح میداند. خبرگزاری خبرآنلاین در این رابطه نوشت: در انتخابات پیش رو این‌بار نوبت به محمدباقر قالیباف رئیس مجلس رسید تا یکی از تشکل‌های نایی را ایجاد کند؛ خیمه‌گاهی به نام مبنا. اما آنچه اهمیت دارد، نام‌های حاضر در این همایش است که به نوعی بیعت با قالیباف محسوب می‌شود.
در طرف دیگر نیز، جبهه پایداری قرار دارد که خودشان هم بر حزب نبودنشان به معنای کلاسیک آن اذعان دارند و با استفاده از نام‌ها کارشان را جلو می‌برند و با هر کسی که عضو این تشکل هم نباشد اما با او هم مسیرباشند و او نیز منافعشان را تامین کند، هم‌پیمان می‌شوند.
از همین رو برای انتخابات مجلس دوازدهم نیز، مانند سابق این نام‌ها هستند که کاربردی هستند و مشخص‌کننده ائتلاف‌ها خواهند بود. در این بین تا الان می‌توان گفت سه دسته ائتلاف بین شخصیت‌های اصولگرا به مرحله فعلیت رسیده و یکی دو مورد هم بالقوه هستند و هنوز تکلیفشان روشن نیست.
یکی از ائتلاف‌هایی که پر از نام‌های پر سر و صدای اصولگرایان است، ائتلاف طیف هایی از نو اصولگرایان است؛ البته که این عناوین آنقدر مهم نیستند که اسامی مهم‌اند. تا الان علیرضا زاکانی و محمدباقر قالیباف زیر پرچم غلامعلی حداد عادل رفته‌اند و می‌توان گفت که این سه، با یکدیگر به توافقاتی رسیده‌اند.
محوریت این ائتلاف سه‌گانه غلامعلی حداد عادل است. او چند هفته پیش در همایش قالیبافی‌ها با نام «مبنا» حضور یافت و در آنجا بود که آخرین دعوتش به وحدت را انجام داد. حداد پنجشنبه گذشته نیز در قامت رئیس شورای ائتلاف نیروهای انقلاب در همایش دبیران استانی احزاب جبهه تحول خواهان انقلابی حضور یافت. او یک روز قبل از این حضور، در اظهاراتی که می‌توان آن را اتمام حجت با تندروها به خصوص پایداری و شریان تصور کرد، از «میانه نداشتن» با کسانی که بخواهند «با تندروی کار سیاسی» سخن گفت. یک روز پس از این سخنان، او به یک همایشی رفت که چهره معروف آن، علیرضا زاکانی شهردار تهران است.
این ائتلاف البته آنچنان از «حب علی» نیست؛ چرا که تنش میان قالیباف و زاکانی، چه در یک سال نخستین مجلس یازدهم و چه در زمان شهرداری زاکانی ادامه داشته و هر کدام هر از گاهی سقلمه‌ای به دیگری می‌زند. زاکانی مشکلی با حداد عادل و تشکل تحت امرش یعنی شورای ائتلاف نیروهای انقلاب که ندارد هیچ، بلکه از قبل ایستادن کنار حداد، بالاخره توانست پس از انتخابات ریاست‌جمهوری سیزدهم به پست و مقامی در خور برسد.
پس تا این لحظه، قالیباف و زاکانی را باید زیر چتر حداد عادل و با محوریت او درنظر گرفت. محسن رضایی نیز دراین یارگیری ردپایی از خود به جا گذاشته است و حضورش در مبنا علی رغم تلاش های شریان برای جذب او به سمت خود حکایت از آن داشت که تا این لحظه محسن رضایی ایستادن در کنار قالیباف و حداد را انتخاب کرده است.
در اردوگاه دیگر، پایداری‌چی‌ها مشغول کار خودشان هستند؛ آنها مجمع عمومی‌شان را همان روزی که حدادعادل به همایش تشکل زاکانی رفت، تشکیل دادند. در این مجمع، نام‌هایی مانند حداد عادل و قالیباف و زاکانی غایب بودند یا شاید هم دعوت نبودند.
به هر شکل در مجمع عمومی، پایداری‌چی‌ها خودشان بودند و خودشان و هیچ چهره دیگری نیامده بود. در این میان جبهه پایداری و نام‌هایی مانند صادق محصولی و مرتضی آقاتهرانی را باید در ائتلاف با ابراهیم رئیسی دانست. ابراهیم رئیسی علیرغم اینکه از سوی برگزارکنندگان همایش «مبنا» دعوت شده بود، اما حضور نیافت و تنها به ابلاغ «سلام» از طریق حداد عادل کفایت کرد. هرچند رسانه‌های حامی قالیباف سعی داشتند اینطور جا بزنند که رئیسی به رغم غیبت، پیامی برای این همایش ارسال کرده، اما از سخنان حداد در این همایش مشخص بود که رئیسی نه پیامی کتبی ارسال کرده و نه پیام شفاهی؛ و به همان سلام بسنده کرده است.
عدم حضور رئیسی در همایش مبنا، ضربه‌ای حیثیتی به طیف قالیباف بود؛ چرا که آنها می‌خواستند با حضور رئیسی خود را محور وحدت نیروهای اصولگرا نشان دهند که این راهکار هم موثر واقع نشد.
اما هر چند رئیسی در مجمع عمومی جبهه پایداری نیز حاضر نشد، اما نحوه پوشش خبرگزاری دولت، ایرنا نشان داد که دولت در کدام سمت ایستاده است. خبرگزاری ایرنا برای پوشش خبر مجمع عمومی پایداری، با تیتر «مجمع عمومی ۱۰۰۰نفری جبهه پایداری در تهران برگزار شد» به استقبال آن رفت؛ به عبارت دیگر ایرنا با قرار دادن تعداد ادعایی شرکت‌کنندگان خواسته آن را مقابل تیتر خبرگزاری‌های حامی قالیباف درباره همایش مبنا قرار دهد؛ تیترهایی که همگی مشترکا در آن مدعی حضور ۴ هزار نفر در همایش شده بودند. اما اقدامات ایرنا زمانی معنادار می‌شود که این خبرگزاری از همایش مبنا خبری جان‌داری منتشر نکرد. علی نادری از نزدیکان به ابراهیم رئیسی که در زمان ریاست او بر قوه قضاییه مدیر روابط عمومی قوه بود، در دولت سیزدهم سکاندار خبرگزاری ایرنا است؛ او که مدیرعامل خبرگزاری رسمی دولت است، در سال‌های نه چندان دور عضو شورای مرکزی جبهه پایداری بوده و تحرکات خبرگزاری تحت مدیریت او نشان می‌دهد که او همچنان با قوت سابق، دل در گرو جبهه پایداری دارد.
اما نکته‌ای که در سخنرانی پدرخوانده آنها یعنی صادق محصولی وجود داشت، صدور فرمان‌هایی به ابراهیم رئیسی از تریبون مجمع عمومی پایداری بود. محصولی از رئیسی خواست تا هرچه سریع‌تر نیروهای کارآمد انقلابی را جایگزین افرادی کند که در فکر و عمل تحولگرا نیستند. او در دستوری دیگر به رئیسی از او خواست تا اسیر آنچه «شانتاژهایی چون اتهام خالص‌سازی» خواند، نشود. به ادعای محصولی «متاسفانه امروز تکرار واژه خالص‌سازی اسم رمز حمله به شایسته‌سالاری شده است.»
در این میان، نباید سعید جلیلی را از یاد برد. او این روزها مشغول سخنرانی‌های زنجیره‌ای برای دانشجویان و بعضا دانش‌آموزان است. به عبارت دیگر جلیلی گویا از سمت جبهه پایداری ماموریت دارد تا به صورت چراغ خاموش، در مراکز آموزشی حاضر شود و گویی که وظیفه همراه ساختن دانشجویان و سازماندهی سهم پایداری‌چی‌ها از سبد رای دانشگاه‌ها بر عهده جلیلی گذاشته شده است. بنا بر این در این بخش، باید نام ابراهیم رئیسی را در کنار نام‌هایی چون سعید جلیلی، صادق محصولی و مرتضی آقاتهرانی نوشت.
به گزارش اترک باید منتظر ماند و دید بعد از اعلام نظر نهایی شورای نگهبان تقسیم بندی سیاسی نامزدهای نهایی به چه صورت خواهد بود و آیا اصولگرایان احساس نیاز بر یک اجماع حتی شکننده خواهند کرد و یا به راحتی و بدون احساس خطر از جانب رقیب به رقابت درون گفتمانی خواهند پرداخت؟