سید حسن خمینی :
«انقلاب» مقابل «عقلانیت» نیست
حجت الاسلام و المسلمین سید حسن خمینی در دیدار با جمعی از جانبازان واقعه هفتم تیر، با اشاره به اینکه مرحوم آقای بهشتی به عنوان مظهر چند خصلت معرفی شده اند، یادآور شد: در سال پایانی قبل شهادت، آنچه که ایشان را ممتاز کرده و حضرت امام نیز آن را یک صفت مهم معرفی کرده اند، «مظلومیت» است. تا جایی که امام گفته اند، «مظلومیت ایشان برای من دردآورتر از شهادتش است».
وی افزود: ممکن است کسی بگوید مظلومیت مرحوم آقای بهشتی «صفت» ایشان است، ولی ربطی به «خود» ایشان ندارد؛ بدین معنا که از صفاتی است که ایشان تحصیل نکرده، بلکه تفضلی از سوی خدا اتفاقی بوده است. اما من فکر می کنم علاوه بر ویژگی های ذاتی، خود آقای بهشتی نیز در تحصیل این صفت نقش داشته است.
یادگار امام تصریح کرد: ایشان کاری به آنچه در رابطه با او می گفتند نداشت و بزرگوارانه از کنار اتهامات عبور می کرد که این عامل، این مظلومیت ایشان را مضاعف کرده است. او می توانست به اتهامات جواب بدهد و از موضع انفعالی «ناسزا شنیدن» خودش را بیرون بیاورد، اما آقای بهشتی احساس می کرد نباید وارد این مسیر نشود.
سید حسن خمینی در همین زمینه ادامه داد: اینکه بگوییم اگر یک نفر مظلوم باشد، خوب است یا بد، خود یک بحث مورد اختلاف است؛ چرا که ممکن است کسی بگوید ظالم نباشیم، اما «انظلام» هم بد است؛ ولی آنچه در مورد آقای بهشتی صدق می کند این است که او گرچه نمی خواست مظلوم باشد، اما در راه یک «هدف بزرگتر» مظلومیت برای او رقم خورد.
سید حسن خمینی با تأکید بر اینکه شخص امام مظهر عقلانیت است، اظهار داشت: اتفاقا «انقلاب» در مقابل «عقلانیت» نیست، بلکه انقلاب جایی ارزش دارد که عقلانی باشد. یعنی شما می گویید نبود این سیستم از بقاء آن بهتر است و تحت هر شرایطی باید از سر راه برداشته شود. قاطبه مردم ایران تشخیص دادند و بزرگترین دلیل عقلانیت این فعل این است که جامعه عقلا یکپارچه این مطلب را خواستند.
وی افزود: من اگر از اینکه بنا به ادلّه بگویم چرا آقای بهشتی عقلانیت مجسم بود، در می گذرم؛ چرا که همه راجع به ایشان چنین برداشتی داشتند. اما باد از خود بپرسیم که ۴۱ سال پس از شهادت مرحوم بهشتی ما از ایشان چه درسی را می توانیم فرا بگیریم؟ آیا فقط یک بزرگداشت کافی است؟ البته آن هم جای خودش درست است. یا یک پله بالاتر برویم و ببینیم چگونه بهشتی روزگار خودمان شویم و سعی کنیم آن اندیشه و فکر را به روزگار خودمان تسری بدهیم و در روزگار خودمان اینگونه باشیم؟!
یادگار امام تأکید کرد: راه تحقق این آرمان همین عقلانیت در حوزه نظر و عمل است. اول اینکه حرف بی دلیل را نپذیریم. اگر اینگونه شویم، آن وقت همه مجبور می شویم با دلیل حرف بزنیم. البته بعضا ادله مورد تضارب قرار می گیرد ولی دیگر این طور نیست که هرکس از راه برسد تیری در تاریکی رها کند و یک عده هم قبول کنند! آن وقت تناقضات صحبت امثال بنده در می آید که تو دیروز این را گفته ای و امروز این را می گویی؛ وقتی رفیقت سر کار است آن را می گویی و وقتی مخالفت سر کار است این را می گویی!
وی ادامه داد: راه دوم رسیدن به الگوی شهید بهشتی، رسیدن به عقلانیت عملی است. هیچ ایرادی ندارد که انسان بعد از مدتی اگر فهمید این راه جواب نمی دهد، راه را تغییر داده و راه کم هزینه تر را انتخاب کند. ما هدفی که داریم را در نظر بگیریم و یادمان نرود برای آن چه مسیرهایی وجود دارد؛ دائم خودمان را در آن مسیرها ارزیابی کنیم. همه خطا می کنند، ولی پافشاری بر خطا نکنیم؛ چرا که هیچ کس از ما انتظار عصمت ندارد، ولی انتظار عدالت دارند.
سید حسن خمینی اظهار داشت: باید مشکلات جامعه مطابق همان آرمان ها حل شود. آن آرمان ها استقلال، آزادی، پیشرفت، رفاه مردم، دنیای بهتر، آخرت بهتر و پیاده شدن احکام دینی بوده است. اینها را ارزیابی کنیم و اگر راه عاقلانه ای دارد همان را انتخاب کنیم. راه عاقلانه کار پرفایده تر و کم هزینه تر است.
وی تأکید کرد: اگر می گوییم مرحوم آقای بهشتی نماد عقلانیت است، امروز هم ما به این عنصر نیاز داریم. چرا امام تعبیر داشته اند که باید «همه با هم» باشند؟ برای اینکه اگر همه با هم باشند راه را کم هزینه تر و فایده را بیشتر می کند. حتی اگر یک گروه خاص بتوانند به تنهایی هم به مقصد برسند- که محل تأمل است- ولی اگر همه با هم باشند راحت تر، کم هزینه تر و پر فایده تر به آن هدف می رسند.
یادگار امام با تأکید بر اینکه باید از توان کارشناسی کشور استفاده شود، گفت: ۴۴ سال از عمر جمهوری اسلامی می گذرد و یک انبان پر از تجربه در اختیار داریم. همه چیز را همگان دانند، یک عده خاص. یک فرد، گروه یا مسئول فلان اداره باید از خرد جمعی استفاده کند؛ اجحاف و ظلم است که از خرد، کارنامه و تجربه مدیریتی جمهوری اسلامی در طول این مدت استفاده نشود.