سوختهای فسیلی در «زمان» حل میشوند
مدیر پروژه سوختهای زیستی در دفتر برنامههای کمکهای کوچک- تسهیلات محیط زیست جهانی در سازمان ملل متحد گفت: جایگزینی انرژیهای تجدیدپذیر با سوختهای فسیلی چندین سال است که مطرح شده و هرچند که توسعه تجدیدپذیرها نیز نسبت به گذشته سرعت گرفته اما همچنان کارشناسان بر این باورند که این جایگزینی زمانبر است و در کوتاه مدت محقق نمیشود و حداقل تا سال ۲۰۳۰ نباید انتظار چنین تغییری را داشت.
نازنین صابری در گفت و گو با ایسنا با اشاره به منابع عظیم نفت و گاز در منطقه خاورمیانه خاطرنشان کرد: ذخایر نفت خام و گاز خاورمیانه با هیچ منطقه دیگری از جهان قابل قیاس نیست و مهمترین منبع درآمد و ثروت این منطقه در دهههای گذشته بوده است. اگرچه این حقیقت که دوران سوخت فسیلی به پایان خواهد رسید، مورد پذیرش همه کشورها واقع شده اما برخی کارشناسان انتظار ندارند در کوتاهمدت تغییرات جدی صورت بگیرد.
وی در ادامه با اشاره به اهمیت سوختهای پاک و تجدید پذیر گفت: با وجود وابستگی به صادرات سوختهای فسیلی، برخی از کشورها در منطقه به خود آمده و به پتانسیل تجدیدپذیرها توجه کردهاند. پیشرفتهایی که در فرآیند تولید و اقتصاد حاصل شده، هزینههای انرژی بادی و خورشیدی را به سطحی رسانده است که در برخی مناطق از سوختهای فسیلی ارزانتر شدهاند. منطقه خاورمیانه به دلیل شرایط اقلیمی ویژه میتواند ظرفیت عظیمی در این زمینه داشته باشد.
صابری با اشاره به جایگاه سوختهای پاک و تجدیدپذیر اظهارکرد: تقریباً اکثر کشورهای دنیا در پی جایگزینی انرژیهای تجدیدپذیر با سوختهای فسیلی هستند. سوختهای فسیلی بالاخره روزی تمام میشوند و علاوه بر آن آلایندههای زیادی وارد جو میکنند. کشورهای جهان امروزه بیش از همیشه متوجه مضرات استفاده نادرست از سوختهای فسیلی شدهاند. استفاده از انرژی پاک یکی از راههای کاهش آلایندههاست. بیودیزل نوعی سوخت قابل احتراق است که از روغنهای گیاهی مانند روغنهای خوراکی سوخته یا روغنهای پسماند خوراکی ساخته میشود.
وی ادامه داد: بیودیزل از منابع مواد آلی تولید میشود، بنابراین از پایه گیاهی است و به همین علت به آن تجدیدپذیر میگوییم. این سوخت را میتوان به عنوان جایگزین و یا مکمل گازوئیل یا مازوت دانست با این تفاوت که سوختی پاک و سازگار با محیط زیست است. مازوت همان نفت کوره است که سال پیش، در نیروگاههای شهرهای صنعتی سوزانده و باعث آلودگی شدید هوا شد.
صابری افزود: از زمان تصویب قانون سیاست انرژی در سال ۲۰۰۵، استفاده از سوختهای زیستی در جهان افزایش یافته است. بیودیزل میتواند به عنوان سوخت موتورهای دیزلی، سوخت هواپیما و ... استفاده شود اما سوالی که مطرح میشود این است که آیا استفاده از این نوع سوخت در کشوری مانند ایران بهصرفه است؟
وی اضافه کرد: به دلیل حجم بالای پسماند در فستفودها، کارخانجات اسنکسازی همچنین چربیهای دامی، مواد اولیه تولید این سوخت در ایران موجود است علاوه بر آن میتوان از مواد آلی جدیدتر نیز مانند جلبکها به عنوان مواد اولیه استفاده کرد. لذا استفاده از این سوختها در کشور ما هزینه اندکی دارد در حالی که تاکنون یکی از مسائلی که موجب شده استفاده از سوختهای تجدیدپذیر در کشور مورد توجه قرار نگیرد، هزینه احتمالی زیاد آنها بوده است.