همان‌طور که مستحضرید، علی‌رغم همه تلاش‌هایی که در ادوار مختلف برای توسعه استان صورت گرفته، متأسفانه شاخص‌ها و نماگرهای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی خراسان شمالی وضعیت نامطلوبی را نشان می‌دهند و بعضاً فاصله معناداری با میانگین کشوری دارند.
این در حالی است که فرصت‌های ساختن و ارتقای شاخص‌های توسعه‌ای، مانند ابر بهاری، در حال عبور و تکرارناشدنی است. گرچه باید بپذیریم بخشی از این توسعه‌نیافتگی ناشی از سهم اندک استان در منابع ملی است، اما انداختن همه مشکلات به گردن کمبود اعتبارات، نوعی فرافکنی و فرار به جلو است.
بی‌تردید واقف هستید که اگر ظرفیت‌ها و منابع فیزیکی و انسانی استان از حالت بالقوه و غیرفعال به وضعیت بالفعل و عملیاتی تبدیل شوند، می‌توان مسیر توسعه را به‌طور قابل توجهی کوتاه کرد. تا کی باید منتظر اعتبارات لازم برای آغاز و تکمیل پروژه‌ای مانند راه‌آهن مشهد – گرگان باشیم؟
چرا باید اجرای پروژه‌ای راهبردی چون محور بجنورد – جنگل گلستان بیش از ۲۰ سال طول بکشد؟ حضرات محترم! آیا از جزئیات پروژه حیاتی آبرسانی به استان از طریق مخازن سرانی، با این حجم از اعتبارات و تعدیل‌های سالیانه، مطلع هستید؟ منابع آبی استان، مانند سایر مناطق کشور، با کاهش شدید مواجه است و خروجی‌های حکمرانی در بخش آب در چند دهه گذشته، اکنون به شکل بحران جدی در کشور و استان نمایان شده است.
تا چه زمانی باید با این مشکلات به‌صورت موقتی و با درمان‌های مقطعی برخورد کنیم؟ آیا وقت آن نرسیده است که سیاست‌گذاری‌ها، روش‌ها و قوانین، اصلاح اساسی شوند؟
آیا موافق نیستید که روش‌های خلق‌الساعه و اداره سنتی و غیرعلمی امور دیگر پاسخگوی اداره کشور و استان نیست؟ آیا زمان آن نرسیده که به نخبگان واقعی و علمی استان بیش از گذشته بها دهیم، امور را برنامه‌محور واگذار کنیم و در انتصابات از درگیر شدن در کشمکش‌های سیاسی حیدری – نعمتی پرهیز نماییم؟
آیا وقت آن نرسیده است که ظرفیت‌های فراوان نیروی انسانی استان را ـ که اغلب با تجربه و محبوب در میان مردم هستند ـ به‌دلیل تنگ‌نظری‌ها و سلیقه‌های شخصی از گردونه خدمت حذف نکنیم و زمینه انسجام بیشتر در استان را فراهم سازیم؟
آیا زمان پاسخگو کردن مدیران نسبت به برنامه‌ها و جلوگیری از مداخله مراکز متعدد تصمیم‌گیری و تصمیم‌سازی فرا نرسیده است؟
کشور در شرایط ویژه‌ای قرار دارد. ما در استان، بیش از همیشه، نیاز به همدلی داریم. این خواسته مردم و نیز مطالبه همه جریان‌های سیاسی استان است. همان‌گونه که با یک گل بهار نمی‌شود، نمی‌توان انتظار داشت نمایندگان یا مسئولان یا حتی جریان‌های سیاسی به‌تنهایی مشکلات مردم را حل‌وفصل کنند. اکنون زمان همگرایی و گذشت از خود است؛ باید دست در دست هم، برای مردم و آینده فرزندان این سرزمین گام برداریم و به جمع‌بندی مشترک برسیم.
پیشنهاد مشخص و عملی اینجانب، تشکیل «مجمع توسعه استان» با حضور همه نمایندگان ادوار و فعلی، استانداران پیشین و کنونی و نخبگان استان است؛ مجمعی با تنها یک دغدغه: توسعه سریع‌تر خراسان شمالی و یافتن راهکارهای برون‌رفت از وضع موجود.
این خواسته نه یک شعار است و نه تلاشی برای نمایش یا شوی رسانه‌ای. خدا می‌داند دغدغه من، مانند بسیاری از شما عزیزان، وضعیت امروز استان و نگرانی عمیق از آینده‌ی سخت پیشِ‌روست، به‌ویژه در حوزه‌هایی چون آب و برق و معیشت مردم.
ما باور داریم که دست خدا با جماعت است، و این جماعت باید میدان‌دار توسعه استان باشد. در استان ما، یک بخش خصوصی کوچک و آشکار وجود دارد و یک بخش خصوصی بزرگ و پنهان که متأسفانه تاکنون برای بهره‌گیری از توانمندی‌های آن برنامه مشخصی نداشته‌ایم. این مجمع می‌تواند راهکارهایی برای فعال‌سازی و هم‌راستا کردن این ظرفیت‌ها با مسیر توسعه استان ارائه دهد.
این مسیر البته نیازمند گذشت، همدلی و فداکاری است. اگر بزرگان سیاسی استان از این رویکرد استقبال کنند، نشانه‌ای است از آمادگی خراسان شمالی برای یک جهش بزرگ توسعه‌ای.
پس، اجازه دهید بار دیگر بگویم: سلام بر آینده، سلام بر توسعه استان، سلام بر همه شما بزرگواران!