هیچ زمانی برای درس خواندن دیر نیست

پریسا وحدانی_ اسلام، دین دانش و سواد است، با پیروزی انقلاب اسلامی در ایران، سواد و سوادآموزی جایگاه ویژه ای یافت و در تاریخ هفتم دی ماه 1358، به فرمان حضرت امام خمینی(ره) کشتی این کشور حرکت خود را به سوی علم و علم آموزی آغاز کرد، تا پیش از انقلاب اسلامی، ایران جزو کشورهای بی سواد جهان به شمار می آمد؛ زیرا بیشتر مردم آن از بی سوادی رنج می بردند و تعداد کسانی که تحصیلات عالی داشتند، خیلی کم بود ولی با پیروزی انقلاب و تشکیل نهضت سوادآموزی، ایران گام مؤثری در سوادآموزی برداشت تا جایی که در حال حاضر، بیشتر ملت ایران از نعمت سواد بهره مند هستند.
سوادآموزی، تنها فرایند یادگیری مهارت های خواندن، نوشتن و حساب کردن نیست بلکه کمک کردن به آزادسازی انسان و رشد کامل اوست، سوادآموزی انسان را برمی انگیزد تا با مشارکت فعال و بهره گرفتن از نیروی نوآوری، طرح هایی بیافریند که می تواند در متحول ساختن جهان مؤثر باشد. 
سوادآموزی حق اساسی هر انسان است و سوادآموزی و به طور کلی آموزش و پرورش، یکی از ابزارهای اصلی برای تمام دگرگونی های اجتماعی است.
به گزارش خبرنگار اترک، خراسان شمالی در جذب افراد بیسواد برای سوادآموزی اقدامات خوبی را انجام داده و تاکنون نیز موفق بوده است اما برخی مشکلات مانند مسائل فرهنگی، عدم تمایل افراد برای حضور در کلاس های سواد آموزی، گاها ازدواج زودهنگام دختران، مسائل اقتصادی و ‌‌‌‌... موجب شده تا هنوز معضل بیسوادی در استان ریشه کن نشود.
شاید خواندن و آگاهی از سرنوشت چهره های موفق سواد آموزی استان موجب شود تا حداقل تعدادی از افراد کم سواد و بیسواد جذب کلاس های نهضت سوادآموزی شوند.
حسن شفیع آبادی متولد شهریور ماه سال ۱۳۳۹ از اهالی روستای جربت بخش سنخواست شهرستان جاجرم می گوید: در آذر ماه سال ۱۳۶۱ به استخدام جهاد سازندگی شهرستان بجنورد درآمدم و از اواخر سال ۶۲ درس خواندن را از نهضت سواد آموزی به طور متفرقه شروع کردم و در مدت کمتر از یک سال دوره های مقدماتی،  تکمیلی نهضت و پنجم ابتدایی را به پایان رساندم.
وی می افزاید: دوران راهنمایی را طی دو سال و دبیرستان را در چهار سال به طور متفرقه در سخت‌ترین شرایط و با بیشترین مشکلات گذراندم و موفق شدم در مدت ۷ مدرک دیپلم را اخذ کنم.
شفیع آبادی اظهار می کند: پس از قبولی در دانشگاه در رشته علوم تربیتی گرایش مدیریت آموزشی تا مقطع کارشناسی ادامه تحصیل دادم  و در مدت ۲۰ماه که در جبهه بودم شب‌ها داوطلبانه در کارخانه نمک منطقه فاو عراق برای رزمندگان جاده می ساختیم و در آن زمان روزها در گرمای ۴۵ تا ۵۰ درجه زیر نخلستان‌های خرما به تحصیل می پرداختم.
وی اضافه می کند: به طور کلی تمام لذت من  هنگام کار، راه رفتن، مسافرت، استراحت، غذا خوردن، مهمانی رفتن، بیماری، خستگی و ... درس خواندن بود.
شفیع آبادی می گوید: بنده با اعتقاد به اینکه هیچ زمانی برای درس خواندن و فراگرفتن علم دیر نیست این کار را شروع کردم و خوشبختانه با موفقیت در شرایط بسیار سخت به پایان رساندم.
وی اظهار می کند: آموختن علم از توصیه های بزرگان دین است پس باید به گفته آنان که جامه عمل پوشاند اما آنچه مهم است چه بود و چرا و به چه انگیزه‌هایی درس را شروع کردم؟ ۱_ تاکید قرآن بر اهمیت خواندن و نوشتن ۲_ لبیک به فرمان رهبرم که همه اقشار جامعه را به مبارزه با جهل و بیسوادی دعوت کردند۳_ انگیزه و اعتقاد شخصی که هیچوقت پرداختن به علم و سواد دیر نیست.