کشاورزی نوین خراسان شمالی در بن بست

به نقل از مهر، رشد علمی همواره می‌تواند باعث ارتقا یک مجموعه شود و اگر این مجموعه را یک استان در نظر بگیریم، دانشگاه‌های آن این وظیفه را بر دوش دارند. دانشگاه‌ها می‌بایست با شناسایی مشکلات استان به آنها ورود کنند و برای حل معضلات گام بردارند.
اما اکنون به صورت عمومی چنین اتفاقی نمی‌افتد. در خراسان شمالی که مبنای رشد و ظرفیت‌های آن در حوزه کشاورزی است یک دانشکده کشاورزی تقریباً منفعل در شیروان فعالیت می‌کند که می‌توان گفت نیازی از استان را برآورده نکرده است.
مجتمع آموزش عالی شیروان که یک دانشکده به نام کشاورزی دارد می‌تواند با ورود به حیطه گسترده کشاورزی اقدامات فراوانی را برای صنعتی شدن کشاورزی در استان انجام دهد اما تاکنون چنین اقداماتی دیده نشده است در صورتی که کشاورزی استان به شدت سنتی بوده و صنعتی شدن آنکه همراه با افزایش بهره‌وری خواهد بود نیازمند ورود علم به آن است.
 افزایش رشته در دانشگاه بجنورد
 یا الحاق؟
از سوی دیگر دانشگاه بجنورد به عنوان دانشگاه مادر استان نیز رشته‌ای مرتبط با کشاورزی ندارد و این مسئله سبب شده ناهمخوانی دانشگاه و نیاز استان بیش از پیش به چشم آید.
با این حال مسئولان وزارت علوم برای حل این مشکل و جلوگیری از موازی کاری‌ها قصد دارند با قراردادن این مجتمع در ذیل دانشگاه بجنورد شرایط را تغییر دهند. هر چند نماینده مردم اسفراین در مجلس شورای اسلامی خبر از لغو اجرای آمایش داد اما لایحه بودجه خلاف این موضوع را نشان می‌دهد به طوری که دانشکده کشاورزی شیروان و دانشگاه اسفراین را در ذیل دانشگاه بجنورد تعریف کرده است و این مسئله دغدغه‌های موجود در این زمینه را بیش از پیش گسترش می‌دهد.
اکنون مشخص نیست مسیر توسعه اقتصادی و کشاورزی خراسان شمالی با محوریت دانشگاه بناست از چه طریقی طی شود. اجرای طرح آمایش از یک سو در ابهام قرار دارد و از سوی دیگر دانشکده کشاورزی شیروان تاکنون نتوانسته خواسته‌ها را برآورده سازد.
لزوم راه اندازی رشته کشاورزی
در این بین اظهارات غلامرضا هوایی، معاون عمرانی استاندار خراسان شمالی بر این شبهات افزود. وی طی روزهای گذشته در دیدار با مسئولان دانشگاه بجنورد گفت: یکی از نیازهای اساسی و کاربردی دانشگاه بجنورد راه اندازی دانشکده کشاورزی است.
هوایی ادامه داد: این دانشکده در ارتقای سطح کشاورزی بسیار نقش مؤثری ایفا خواهد کرد.
حال این سؤال مطرح می‌شود که آیا آمایش به طور کلی لغو شده است که مسئولان ارشد استان به فکر ایجاد رشته کشاورزی در دانشگاه بجنورد هستند؟ مگر وزارت علوم بنا نبوده که از راه اندازی رشته‌های موازی در یک استان پرهیز کند؟ چطور بناست رابطه مؤثری بین دانشکده کشاورزی شیروان و دانشکده احتمالی این حوزه در درون دانشگاه بجنورد ایجاد شود؟ همه اینها سوالاتی است که اکنون جامعه علمی استان از مسئولان مربوطه دارند.
ایجاد دانشکده کشاورزی در بجنورد بر خلاف منافع شیروان
سینا خادمی، یکی از دانشجویان دانشکده کشاورزی شیروان در این خصوص به خبرنگار مهر گفت: ادغام دانشکده شیروان با دانشگاه بجنورد امری غلط است که به شدت به ضرر و زیان شیروان تمام خواهد شد اما مشخص نیست چرا مسئولان دانشگاه نسبت به این موضوع هیچ گونه واکنشی نشان نمی‌دهند؟
وی افزود: این امر سبب خواهد شد تا جلوی پیشرفت دانشکده گرفته شود و دیگر امکان افزایش رشته‌های مرتبط با کشاورزی و یا ایجاد دانشکده‌های دیگر در شیروان وجود نخواهد داشت که این امر سبب می‌شود این شهرستان به بن بست علمی بخورد.
خادمی بیان داشت: اکنون که دانشکده شیروان به دانشگاه بجنورد ملحق نشده عده‌ای به دنبال ایجاد رشته‌های تخصصی‌تر در درون دانشگاه بجنورد هستند و به این ترتیب دانشکده کشاورزی شیروان به کلی کنار زده خواهد شد.
این دانشجوی فعال شیروان را یکی از قطب‌های کشاورزی معرفی کرد و گفت: در صورتی که آمایش اجرا شود و یا حتی رشته‌های دیگری به دانشگاه بجنورد افزوده شود دیگر چه کسی از دانشکده شیروان استقبال خواهد کرد؟ این اقدام بر خلاف مصلحت کل شهرستان است.
به دانشکده شیروان توجهی نشده
اعظم‌السادات سلطانی، دیگر دانشجوی شیروانی در گفتگو با مهر اظهار کرد: متأسفانه طی سال‌های اخیر به رشد این دانشکده توجهی نشده و این مجموعه از نظر امکانات رفاهی و تجهیزات علمی و تخصصی بسیار در حد پایینی قرار دارد و اگر طی سال‌های گذشته این کمک‌ها بیشتر بود اکنون جایگاه دانشکده بهتر نیز می‌شد. وی افزود: با این حال یقین داریم ورود رشته کشاورزی به دانشگاه بجنورد در حالی که این رشته در شیروان وجود دارد و یا الحاق مجتمع آموزش عالی شیروان به دانشگاه بجنورد دو لبه یک قیچی هستند و در هر صورت سر شیروان بریده خواهد شد.
سلطانی توجه بیشتر به این دانشکده را عامل رشد علمی آن دانست و گفت: نمی‌شود هیچ بودجه و امکاناتی در اختیار اساتید و دانشجویان قرار داده نشود و بعد توقع داشته باشیم دانشجویان در حوزه‌های تخصصی و رفع مشکلات استان گام بردارند.
این دانشجو در انتها گفت: در صورت الحاق دانشکده به دانشگاه بجنورد همان اندک تجهیزات نیز دیگر به شیروان نخواهد رسید و آنقدر این مجموعه را ضعیف می‌کنند تا پس از چند سال با این توجیه که دانشکده کشاورزی کارا نیست، آن را به کلی نابود کنند.
حال باید دید تصمیمات مسئولان دانشگاه‌ها، وزارت علوم و مسئولان ارشد استانی به کجا خواهد رسید؟ آیا بناست باری دیگر با ذبح شهرستان‌ها امکانات در مرکز استان متمرکز شود و یا دانشکده شیروان خواهد توانست حق طبیعی خود را حفظ کند؟